Przyroda

Zostawiając za sobą ostatnie domy Cserépfalu niemal od razu znajdziemy się w dolinie Hór, jednej z najpiękniejszych i najciekawszych dolin południowej częsci Gór Bukowych. Na stokach wznoszącego się nad doliną wzgórza Perpác (348 m) aż do zamku Ódor rosną piękne lasy charakterystyczne dla terenów o podłożu wapiennym. Najczęstymi gatunkami drzew są tu dęby burgundzkie, inne rodzaje dębu i lipy, ale charakterystycznym drzewem jest także wiśnia wonna. Na chłodniejszych fragmentach stoków tworzą się trawiaste zbiorowiska roślin skalnych.

Dolina Hór: najdłuższa (23 km) i najładniejsza dolina Węgier. W niej znajdują się jaskinia Subalyuk, Dom Regionalny w Oszla czy ruiny zamku Ódor. Zostawiając za sobą ostatnie domy Cserépfalu niemal od razu znajdziemy się w dolinie Hór, jednej z najpiękniejszych i najciekawszych dolin południowej częsci Gór Bukowych. Na stokach wznoszącego się nad doliną wzgórza Perpác (348 m) aż do zamku Ódor rosną piękne lasy charakterystyczne dla terenów o podłożu wapiennym. Najczęstymi gatunkami drzew są tu dęby burgundzkie, inne rodzaje dębu i lipy, ale charakterystycznym drzewem jest także wiśnia wonna. Na chłodniejszych fragmentach stoków tworzą się trawiaste zbiorowiska roślin skalnych.

Dolina jest bogata w rzadkie gatunki roślin. Na skałach wapiennych wśród wielu zwyczajnych gatunków paproci wyróżniają się lśniące, ciemnozielone z góry i włochate z dołu liście endemicznego Asplenium javorkeanum. Na zarośniętych leszczynami skrajach lasów wiązawych już w kwietniu pojawiają się drobne żółte kwiaty pnącej rośliny o nazwie pragnia kuklikowata (Waldsteinia geoides). Charakterystycznym gatunkiem lasów wąwozowych jest lulecznica kraińska (Scopolia carniolica), której kwiaty są podobne do pokrzyka wilczej jagody.

Reliktem polodowcowej fazy ciepłej jest araliowiec Laser trilobium.

Fauna Doliny Hór jest również bardzo bogata. Chyba tylko tu znaleźć można najwięcej gatunków o charakterze śródziemnomorskim i subśródziemnomorskim.  Natomiast w chłodniejszych, wąwozowatych częściach doliny pojawiają się już gatunki charakterystyczne dla wyższych stref gór średnich, a nawet niektóre gatunki karpackie. Zamieszkujące dolinę gatunki ssaków są charakterystyczne dla południowej części Gór Bukowych. Zwłaszcza w okresie zimowym często wędrują tu wszystkie gatunki zwierzyny, zwłaszcza wprowadzone przez człowieka muflony. Żbiki rzadko można zaobserwować z powodu skrytego sposobu bycia, natomiast często można zobaczyć jeże i wiele gatunków małych ssaków, m. in. ryjówkę aksamitną, mysz leśną czy orzesznicę. Nad granicami wsi, w tzw. Hidegkút (Zimnej Studni) od wiosny do jesieni można podziwiać stado szarych wołów. Ta węgierska odmiana bydła jest prawdziwą atrakcją: wielkie, popielate zwierzęta o archaicznym wyglądzie noszą ogromne rogi. Odwiedziny stada po wcześniejszym uzgodnieniu.